Eva & Abel's trip down under (hopelijk komen ze nog boven)

Zoals voorspeld is er deze nacht een regenfront over Tasmanie getrokken. "Once in a decade rainfall" horen we hier op het nieuws. Met bakken viel de regen de hele nacht. Hobart kreeg 80mm te slikken, maar in de bergen was dat meer dan 150mm. Net op tijd onder dak. Nogmaals dank Jacob. Door hem zijn we een dag eerder weg uit Cockle creek, en zoals het er nu uit ziet zal de baan daar wel overstroomd zijn. We voelen mee met de moedige hikers die nu nog op pad zijn. Mud, mud, mud, and much more mud zal nu de orde van de dag zijn. Wij nemen de tijd om te bloggen en onze avonturen te herbeleven.
Tasmanië is ondertussen een wegpiraat rijker. Dat het stuur aan de verkeerde kant ston, dat wist Eva wel, maar die pinkers... De achterliggers moeten maar interpreteren dat als Eva de ruitenwissers aan zet, dat zedan eigenlijk wil afslaan.
Als test zijn we naar Richmond gereden. Een van de oudste pitoreske dorpjes van Australië. Nu ja oud? Voor ons is dat relatief recent. In Richmond staat de oudste brug van Australie en de oudste kerk. Uit 1823!!!!
Het is ons wat te nat en gaan terug naar Hobart om daar in de Ierse pub wat te gaan eten en daarna wat te lezen.
Morgen gaan we naar Port Arthur om de geschiedenis van de gevangenis kolonie beter te lerden kennen. Dit is een "must" die Maf op Eva haar agenda heeft geplaatst.
Benieuwd...