Maya's verhaal

Vandaag de operatie

De kamer is leeg. Maya ligt ergens onbereikbaar diep in het doolhof van dit ziekenhuis.
Fris en monter is ze vertrokken. Na een deugddoend badje gisteravond. Deugdoend voor haar, maar ook voor Abel en mij. Nog een beetje leuke tijd samen. Papa heeft zelfs zijn bril opgezet om haar nog eens goed te zien.

Vanmorgen zijn we samen door de gangen naar het operatiekwatrizr gereden. Aan de deur moest papa afscheid nemen.

In de operatiezaal werd alles in gereedheid gebracht. Heb ze daar in de lieve handen van de anesthesisten achtergelaten. Als lachend is ze in slaap gevallen met het maskertje (verdoving met gas).

Het was 8 uur toen ze begonnen. Als alles loopt zoals gepland krijgen we rond 18 uur telefoon van de chirurg. Als ze vroeger stoppen of als er een probleem is, bellen ze ook meteen op. Het wordt lang wachten, er zit niks anders op.

Maya zal als ze uit de operatie komt een katheder hebben in haar nekje, een blaasonde en een maagsonde en een diepe katheder voor haar infuus. Het zal er de eerste dagen “niet uitzien”. Dat zei de dokter. Zodat we toch wat voorbereid zijn als we haar terugzien.

Maya blijft vannacht op intensieve zorg.
Waar wij blijven weten we nog niet.
Ze hadden maya’s kamer dringend nodig voor een ander kindje.