Joni's & Eva's fietstripje naar Rome

Zeekoeien
Net voor we vertrokken en we onze tent gingen gaan kopen kregen we informatie van een man die rond het gardameer had getrokken. Uit nieuwsgierigheid vroegen we natuurlijk naar zijn ervaring. En tot onze grote verbazing was hij niet echt positief. "Da zij allemaal precies zeekoeien die om t' alfuur omdraaien om langs de andere kant te bruinen" of toch iets wat daarop geleek, want hij was duidelijk van Antwerpen. Ik schrijf dit nu om 20:44 en alle 'zeekoeien' zijn weg, de zon is dan ook bijna verdwenen en het enige licht dat overblijft is een vage schemering van achter de bergen. een jong koppeltje, af en toe een wandelaar en verloren trekkers zijn de enige mensen die nu nog te zien zijn. Ik kijk er naar uit om naar Verona te gaan, op 23km van hier. Vandaag hebben we niet meer dan 55km gereden, dat was goed na een vermoeiende dag als gisteren en de grote klims die we vandaag soms bijna zijn opgekropen. Onze dag is mooi afgesloten met een duik in het warme Garda. Vandaag heb ik ook ontdekt dat mensen hier naar je tuten om gedag te zeggen en niet omdat je een verkeersregel overtreed. Gelukkig want ik dacht even dat ik de meest onveilige fietser van heel Italië was :). De Italianen zijn het vriendelijkste volk dat ik ooit ben tegengekomen, hulpvaardig, geïnteresseerd en altijd lachend. En ik kan niet wachten om er nog meer te ontmoeten.
(Er zijn natuurlijk op alles uitzonderingen)